20 juni 1998

Column 18

Er zijn een paar dingen waar ik het deze keer over wil hebben. De laatste tijd zijn er wat dingen gebeurd en daar wil ik even over praten. Ten eerste de serie van schietpartijen in scholen en het geweld in scholen in Amerika. Ik wil het ook hebben over een paar executies die misschien wel, of misschien niet plaats zullen vinden.

Jullie weten allemaal dat er in de laatste paar jaren een heleboel verschrikkelijke schietpartijen in scholen hebben plaatsgevonden, verspreid over heel Amerika en het lijkt erop dat zulke incidenten steeds vaker voorkomen. De nieuws media, die zich geen kans voorbij laat gaan om iets dat 'schokwaarde' heeft uit te buiten, hebben veel verslag gedaan van deze schietpartijen in het nieuws en in de talkshows op tv. Na elke schietpartij op de verschillende scholen, keek ik naar de reporters die hun verslag deden op de locatie van elke schietpartij. Wat ik interessant vond aan hun verslaggeving was niet de nep empathie, waar reporters zo goed in zijn, en het waren ook niet de beelden van de arme mensen die geschokt waren door wat er gebeurd was in hun omgeving. 
Wat me het meest opviel was, wat de reporters zeiden in bijna elk verslag dat ze maakten. In het geval van de 11-jarige en 13-jarige jongens (ik denk dat ze zo oud zijn), stelde de reporter vast dat deze 2 kinderen niet in aanmerking kwamen voor de doodstraf. In het geval van de jongen in Oregon die al die studenten neerschoot, zag ik een reportage van een reporter 'Live op locatie' die er grote nadruk op legde, dat het kind niet in aanmerking kwam voor de doodstraf. Als ik het me goed herinner, was het feit dat de jongen niet in aanmerking kwam voor de doodstraf, ook een groot onderdeel van de vele andere reportages. Dan waren er verder ook nog discussies over hoe de politici de wetten konden veranderen, zodat deze kinderen wel in aanmerking konden komen voor de doodstraf. Niets van dit alles is merkwaardig en het is de typische oppervlakkige verslaggeving die we van de nieuws media zijn gaan verwachten.

Nadat ik deze reportages gezien had, begon ik er wat over na te denken. Geweld in onze scholen is iets dat erger en erger is geworden in de laatste 20 jaar. Ik heb geen statistieken om te citeren, maar mijn algemene indruk is dat geweld in scholen steeds gewelddadiger is geworden en steeds vaker voorkomt. Ik ben er nieuwsgierig naar of er statistieken zijn die de graad van geweld in de scholen vergelijken met het aantal executies die de staat heeft uitgevoerd in hetzelfde tijdsbestek. Als iemand gegevens en cijfers heeft die de data en aantallen van executies weergeven en cijfers die de hoeveelheid geweld in scholen weergeven (in de laatste 20 jaar) dan zou ik erg dankbaar zijn als je die naar me op zou sturen, naar het adres dat op deze site staat.

Er is een zin die steeds in me opkomt wanneer ik over deze twee onderwerpen nadenk. Ik weet niet waar dit gezegde vandaan komt, maar het gaat zoiets als: 'Doe zoals ik zeg, niet zoals ik doe'. We weten allemaal dat kinderen leren door voorbeeld en wanneer ze op tv die 'Real video' shows zien, waarin politie geweld gebruikt om problemen 'op te lossen', m.a.w.: de agenten die verdachten neerschieten of de politie die boven op de verdachte springen om hem te 'bedwingen'.
Natuurlijk het grootste gedragsvoorbeeld van allemaal, onze regering, die het vermoorden van mensen (de doodstraf) gebruikt om problemen op te lossen. Dus als de politie en regering mensen kunnen vermoorden om problemen op te lossen en moorden een oplossing is voor problemen in onze gemeenschap, waarom zouden kinderen dan ook niet denken dat het een acceptabele manier is om problemen op te lossen? Ga maar na, als moorden zo verkeerd is, waarom lijkt het er dan op dat de politie zo vaak verdachten vermoord en waarom is moorden(de doodstraf) de oplossing voor onze rechtbanken? Nou, het is iets om over na te denken. Ik ben erg nieuwsgierig of er statistieken zijn die een verband tussen deze twee onderwerpen weergeven. Dus als je informatie hierover hebt, op wat voor manier dan ook, stuur het a.u.b. naar mij via het adres op deze site.

Ik wil nu wat praten over de mogelijke executie van een man hier in San Quentin. Hij had eigenlijk al geëxecuteerd kunnen zijn, maar ze (de autoriteiten) hadden een hoorzitting om te zien of hij geestelijk gezond genoeg was om te vermoorden. De jury zei, dat hij dat wel was (wat een verrassing). Het enige probleem is, dat de jury voor het grootste deel bestond uit mensen die voor de doodstraf zijn en die vinden dat mensen die ter dood veroordeeld worden niet het recht zouden moeten hebben om in hoger beroep te gaan. Dus natuurlijk zei deze jury dat hij gezond genoeg was om te executeren. Deze kerel (die ze gezond hebben verklaard) is helemaal niet geestelijk gezond. Hij is een catatonische staat (wat dat ook mag betekenen, het is wat de zielknijper zegt) de man zit heel de dag heen en weer te schommelen en staart in de ruimte. Hij weet niet waar hij is of wat er met hem gebeurt.
Hij heeft uitwerpselen over al de muren gesmeerd of heeft dat een keer gedaan. Ik vond het vreemd dat ze (de aanklagers) zeggen dat hij gek is geworden door het hier zitten wachten op zijn executie. Ik veronderstel dat ze moeilijk toe kunnen geven, dat deze man al gek was voor hij naar death row kwam. Ga maar na, als ze zoiets zouden toegeven, dan is de logische vraag hoe kan een krankzinnig persoon in vredesnaam veroordeeld worden tot de doodstraf? Ze willen zich niet aan dit vraagstuk wagen.

Het laatste onderwerp waar ik over wil praten gaat over een man die gepland staat om binnenkort geëxecuteerd te worden. Vorig jaar kwam de gevangenis tot een paar uur voor de executie van Tom (zijn naam is Tom Thompson). Hij had zijn laatste maaltijd besteld, afscheid genomen van zijn familie en vrienden en was naar de 'holding cel' gebracht, waar ze je in stoppen voordat ze je vermoorden. Op dat moment verleende het Negende Circuit (regionale federale) Court een uitstel van executie.
Daar er bewijs is dat deze man waarschijnlijk onschuldig is, willen ze zijn zaak opnieuw onderzoeken. Het US Supreme Court heeft zijn hoger beroep net afgewezen. Het maakt hun niet uit, dat er bewijs is dat deze man waarschijnlijk onschuldig is, al wat belangrijk voor hen is, is dat de executie doorgaat, zonder te letten op het bewijs. Ik denk dat een groot gedeelte ervan een strijd van ego’s is. Het US Supreme Court houdt niet van het Negende Circuit Court (wat de Court is die de Californische hoger beroepen behandelt), dus het US Supreme Court grijpt elke gelegenheid aan om te laten zien wie er meer macht heeft.
Het is triest, dat gerechtigheid neerkomt op een strijd van ego’s en dat de feiten er niet toe schijnen te doen. Dus zullen ze een onschuldige man executeren om de enige reden dat de rechters willen laten zien wie er meer macht heeft. Ik veronderstel dat zolang ze hun broze ego’s kunnen strelen, doet het feit dat een onschuldige man vermoord kan worden er niet toe. Wie is hier dan de moordenaar?
Je kan hem helpen door te schrijven of te faxen naar de gouverneur van Californie om voor clementie te vragen voor Tom. Het adres en faxnummer van de gouverneur zijn:

State Capitol
1st. Fl.
Sacramento, CA 95814
Fax: (916) 445-4633

Als je meer informatie wil over Tom’s zaak, kan je kijken op deze site http://www.deathpenalty.org.

Nou, dit is alles wat ik deze keer te zeggen heb, maar ik hoop weer snel terug te zijn. Ik ben van plan om wat meer over het juridische systeem te praten de volgende keer, dus pas goed op jezelf en tot dan.

Later,
Dean