1 juni 1998

Column 16

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb. Sorry daarvoor. Ik dacht er zo over om het over het rechtssysteem te hebben deze keer. Ik heb al eerder een paar keer wat over dit onderwerp geschreven en werd ervan beschuldigd dat ik niet meer over death row praatte. Ik veronderstel dat death row veel interessanter is om over te lezen, maar je moet door het rechtssysteem gaan voordat je op death row terechtkomt, dus het is logisch om het er over te hebben. Trouwens, helemaal aan het begin heb ik gezegd dat ik ook over het rechtssysteem zou praten.
Je kan denken dat het rechtssysteem voor jou niet interessant is, maar de gevangenis zit vol met mensen die hetzelfde dachten. Nu zitten ze in een cel en krabben ze op hun hoofd en vragen ze zich af wat er in hemelsnaam gebeurd is. Dit is tenslotte iets wat andere mensen hoort te overkomen, en niet hen. Het is iets wat je makkelijk kan gebeuren of iemand waarom je geeft, dus het is goed om op de hoogte te zijn van hoe het in zijn werk gaat.

Ik zal proberen om objectief te zijn in wat ik zeg, maar omdat ik zal schrijven over dingen die ik gezien en meegemaakt heb, toen ik door het rechtssysteem ging, zal het niet altijd gemakkelijk zijn om objectief te blijven. Dus ik verontschuldig me alvast voor de keren dat ik niet objectief zal zijn. Ik ben niet van plan om te tieren en te schelden over hoe oneerlijk het rechtssysteem is, ik wil dat jij je eigen conclusies trekt. Misschien zal je iets nuttigs leren en ik hoop oprecht dat je nooit persoonlijk met het rechtssysteem te maken zal krijgen.

Een doodstraf rechtszaak is anders dan een gewone rechtszaak op vele verschillende manieren, maar het proces is in de grond gelijk. Het proces verschilt van staat tot staat, maar er zijn veel meer overeenkomsten dan verschillen. Het maakt niet uit in welke staat je bent, als je ooit gearresteerd wordt en met het rechtssysteem te maken krijgt, praat dan nooit met iemand over waarvoor je gearresteerd bent, wat het ook is.
Als de politie wil dat je met hen praat, 'Alleen om wat dingen duidelijk te maken’ (zoals ze vaak zeggen), praat niet met ze, alleen om te zeggen dat je met ze zal praten als er een advocaat bij is. De politie zal proberen jezelf een idioot te laten voelen, omdat je wilt dat er een advocaat bij is, alleen maar om een paar dingen te verduidelijken. Maar de politie ondervraagt je niet om jou te helpen. Misschien zullen ze proberen om je te intimideren, misschien zullen ze proberen om je dingen te laten zeggen en misschien zullen ze zelfs geweld gebruiken om je te laten zeggen wat ze willen horen. Zeg niets totdat je advocaat er is. Dat is de enige bescherming die je hebt en je kan hem maar beter gebruiken.
Eén van de grootste fouten die mensen maken, is dat ze denken dat zolang ze meewerken, de autoriteiten je zullen helpen om je te zuiveren van alle blaam. Nou, je wordt niet ondervraagd omdat ze je willen zuiveren van alle blaam. Als je onschuldig bent is het nog meer in je eigen belang om je mond dicht te houden. Als je schuldig bent, neem ik aan dat het nog meer in je eigen belang is dat er een advocaat aanwezig is om je te vertegenwoordigen.

Als je gearresteerd bent, brengen ze je naar het Huis van Bewaring. Het Huis van Bewaring is niet hetzelfde als de gevangenis. De gevangenis is waarheen je gestuurd wordt als je veroordeeld bent voor het delict waarvoor je gearresteerd bent. Als je in het Huis van Bewaring komt, ga je door de hele routine, vingerafdrukken, politiefoto’s etc.. Als je in het Huis van Bewaring komt, verblijf je meestal in een slaapzaal. Hier blijf je tot je naar de rechtszaal moet. Huizen van Bewaring zijn altijd overvol en je moet waarschijnlijk op de vloer slapen, totdat je aan een bed kan komen. Het is gewoon vechten om een bed te krijgen als er net een leeg is gekomen.
Als je eenmaal in het Huis van Bewaring zit, moet je daar wachten, totdat je naar de rechtszaal gaat voor je eerste voorleiding en je officieel beschuldigd wordt van wat het ook is waarvoor ze je gearresteerd hebben. Hier stelt de rechtbank je borgtocht vast en vertelt je hoeveel geld je moet betalen om uit het Huis van Bewaring te blijven, totdat je rechtszaak begint. Als je het je kunt veroorloven (de meeste mensen kunnen het zich niet veroorloven om hun borgtocht te betalen). De rechtbank zal willen weten of je het je kunt veroorloven om een advocaat te betalen en ze zullen je ondervragen over je financiën. Ook zullen ze nagaan of je enig waardevol bezit hebt waarop ze beslag kunnen leggen als betaling voor het hebben van een advocaat die je vertegenwoordigt.
Omdat de meeste gedaagden zijn wat ‘Armoedige Gedaagden’ genoemd wordt, zal de rechtbank een staatsadvocaat aanwijzen om je te vertegenwoordigen. Dan krijg je een datum toegewezen voor de volgende keer dat je voor de rechtbank moet verschijnen en word je teruggestuurd naar het Huis van Bewaring om te wachten tot die volgende keer.

Terwijl je in het Huis van Bewaring aan het wachten bent, zou je er alles aan moeten doen om je voor te bereiden om jezelf te verdedigen. Wacht niet op je advocaat om je op te zoeken, omdat je hem waarschijnlijk niet zult zien tot de volgende keer dat je naar de rechtszaal gaat. Tenzij je een meer serieuze zaak hebt en een advocaat speciaal aan je zaak is toegewezen (als tegengestelde van de advocaten die de alledaagse zaken behandelen in de rechtszalen). De kans zit er dik in dat je drie of vier verschillende advocaten zult hebben, die je vertegenwoordigen voordat je rechtszaak begint en dan kort voordat je rechtszaak begint, zal er een bepaalde advocaat aan je zaak toegewezen worden om je te vertegenwoordigen gedurende je rechtszaak.

In het Huis van Bewaring moet je o.a. erg oppassen voor mensen die al te erg geïnteresseerd zijn in jou of in je zaak. Sommige mensen zijn altijd op zoek naar een manier om eruit te komen en zouden daarvoor zelfs hun eigen moeder verraden. Het lijkt erop dat het worden van een verklikker iets van deze tijd aan het worden is. Mensen zullen iedereen verraden om welke reden dan ook, om het in hun gedachten te rechtvaardigen. Deze mensen zullen proberen om je te laten praten over jezelf en je zaak. Daarna zullen ze naar de Officier van Justitie gaan en beweren dat je ze alles hebt verteld over je zaak en ze zullen voorstellen om tegen je te getuigen in de rechtszaal, als de Officier van Justitie een deal voor ze regelt. Maar het is meestal in de meer serieuze zaken dat dit gebeurt.

De politie en Officier van Justitie gebruiken ook hun eigen verklikkers. Ze regelen het zo dat een verklikker vlakbij je geplaatst wordt in het Huis van Bewaring of ze gaan op dezelfde dag als jij naar de rechtbank. Deze verklikkers hoeven niet eens met je te praten, ze worden in je buurt geplaatst voor een korte periode en dan wordt ze verteld wat ze moeten zeggen en ze worden voorzien van de benodigde informatie om te getuigen in de rechtszaal.
Ze zullen in de getuigenbank stappen en onder ede getuigen dat je dit en dat gezegd hebt tegen hen over je zaak, terwijl je in de realiteit nog nooit met deze persoon gesproken hebt. Het is niet met mij gebeurd, maar het is wel geprobeerd. Ik wist wie ze (de verklikkers) waren en heb ze een papier laten ondertekenen, waarin stond dat ik nooit met hen over mijn zaak gesproken had. Ik heb het met andere mensen zien gebeuren, maar daar zal ik het een andere keer over hebben.

Ik stop ermee voor deze keer en ik hoop dat ik weer snel terug zal zijn om wat meer met jullie te praten. Bedankt voor je tijd en pas goed op jezelf.

Later,
Dean